Het is hier prachtig. Niet dat ik veel kan zien; alles is oogverblindend wit en het is ook nog eens mistig. Maar er heerst een stilte die ik heerlijk vind. Samen met Jimmy heb ik de omgeving verkend. Laantje zus, laantje zo, we moesten wel oppassen niet te verdwalen. Nu ga ik wat schrijven. Man en kinderen zijn naar de pistes. Die zijn zo goed als de hele dag weg. Jimmy is moe van de kou en al het nieuws en ligt lekker naast mij, in zijn mand. Af en toe schrikt hij op van een vreemd geluid. Dan kijkt hij mij vragend aan, ik knik, het is weer goed. Zo komt hij de week wel door.
Notes from Delft 