Vandaag een klus waar ik bloednerveus van word: inpakken. Al snel raak ik het overzicht kwijt, er is paniek, ik heb dan zelfs geen zin meer in de vakantie. Voor mij geen voorpret wat dat betreft. Ik haal pas opgelucht adem wanneer we daadwerkelijk wegrijden. Onderweg zijn is goed, dan klopt alles weer. Gelukkig is er man, die wel goed kalmte en overzicht bewaart. Waar ik wel goed in ben, is vakantiehuisjes opruimen voor vertrek. Man pakt in, ik maak schoon. ‘We hebben weer goed samengewerkt,’ zeg ik dan altijd na afloop. Dan schudt hij zijn hoofd, zegt ‘tjonge jonge’ of iets dergelijks.
Jimmy is in bad geweest, die ruikt weer lekker fris. Zijn koffertje is al gepakt: schoon beddengoed, winterjasje, brokjes en snacks. Jimmy is er klaar voor. Ik morgen ook.
Notes from Delft 