Ik heb altijd theezakjes van een bepaald merk, laat ik dat merk P noemen. Bij P doen ze iets leuks: ze zetten vragen op de labeltjes. Levensvragen. Ik lees ze altijd. Soms zijn het de gebruikelijke clichés: Wat zou je doen als je de loterij won? Of vragen waar ik niet zoveel mee kan, maar die ik wel leuk bedacht vind: Zou je liever voor een dag koning zijn of voor een dag weer kind? Er zijn ook vragen die mij tot denken zetten: Welke karaktereigenschap zou je graag willen hebben? (Onbevreesdheid; angst regeert te vaak mijn beslissingen) en: Welk dier zou je voor een dag willen zijn? (Een kat; in een liefdevol gezin, dat wel). Vanochtend had ik een makkelijke: Voor wie zou je een fanclub oprichten? (Mijn man). Waar ik dan wel op vastloop zijn vragen als: Welk verhaal vertellen jouw vrienden altijd over jou? en: Waarin geef jij anderen het goede voorbeeld?
Lange tijd heeft zo’n labeltje in mijn portemonnee gezeten. In het zijvak, tussen de bonnetjes. Waar ben jij dankbaar voor in het leven? stond erop. Ook een cliché misschien, maar wel een goede; het is een vraag die ik mezelf zo regelmatig mogelijk stel. Vooral als ik gestrest ben, of chagrijnig. Of als ik behoefte heb aan een vraag die ik wél kan beantwoorden.
Notes from Delft 