Feest

Gisteravond was het dan zover: dochter ging naar het galafeest, samen met vriend J. Sinds de uitnodiging fantaseerde ze erover. Hoe ze met J over de rode loper zou struinen, zij stoer gekleed (geen tuttel jurk, daar gruwt ze van) en hij in zijn speciale zwarte gilet. Aan het einde van de loper zou er een ober staan, deftig gekleed met een wit servet over zijn arm gedrapeerd: ‘wilt u een glas cola, mevrouw?’  Ze zouden de hele avond dansen op deftige muziek. Alles zou vooral deftig zijn.

’s Middags na school kochten we een nieuwe spijkerbroek. Mooi bij haar spijkerjack, die wou ze perse aan. Wel maakte ze zich zorgen: moest ze toch niet een jurk aan, het ging hier tenslotte om een gala? ‘Wees gewoon jezelf,’ zei ik. Ze keek opgelucht. Als verrassing gaf ik haar een stoer leren armband met zilveren knoppen. Je ziet ze vaak als halsband bij vechthonden. Dochter wil er ook een voor Jimmy, maar dat houd ik nog even af.

Er was een rode loper. Althans, dat vertelde dochter voor ze ging slapen, ik heb hem zelf niet gezien. ‘Hij was ook erg kort, mama.’ Samen met J was ze er overheen gelopen, zij in haar denim jasje, hij in zijn speciale zwarte gilet. Ze kregen cola, gewoon aan de bar, en ze dansten de hele avond op muziek. Niks deftig, gewoon Boef, Baas B en Lil’ Kleine. Snoeihard. Zelf werd ik er duizelig van, hoewel ik ook de drang voelde mee te willen dansen. Af en toe kon ik mij niet beheersen, heel even maar. Dochter zei er iets van in de auto op de weg naar huis. Iets afkeurend. Vriendin en moeder van J zei: nou, J vindt het altijd heel leuk als ik mee dans. Even viel er een stilte. ‘Nee hoor, mama, dat vind ik niet.’

Het was een fantastische avond zei dochter voor ze ging slapen, de beste ooit. Heel anders dan ze zich had voorgesteld, maar anders is ook leuk.