Komende dinsdag staken de basisschool leraren. Daar sta ik helemaal achter dus iets regelen voor de kinderen die dag is geen opgave. Een dagje vrij komt wel vaker voor. In zulke gevallen gaan ze mee met man of met mij, en vermaken ze zich prima. Af en toe loopt het anders. Een aantal weken geleden stuurde zoon mij een verrassend appje. Het was maandagochtend na de herfstvakantie, ik zat alleen in mijn lokaal mij mentaal voor te bereiden op de eerste les. Wij zijn vrij verscheen er op mijn scherm, gevolgd door een rij lachende gezichtjes en duimpjes omhoog. Even stond ik perplex. Vrij? Hoezo vrij? Zoon: De leraren hebben een studiedag haha. Studiedag? Helemaal over het hoofd gezien. Zaten die kinderen nu alleen thuis? Rampscenario’s flitsen door mijn hoofd: brand, allerhande ongelukken, vreemden aan de deur. Ik troostte mezelf met de gedachte dat die twee vast lachend voor de TV zaten een pak chocolade rijstwafels naar binnen te werken. Al snel appte man dat hij de kinderen zou ophalen tijdens zijn lunchpauze, tot die tijd zouden ze zich prima redden. Met behulp van TV en Smartphone natuurlijk. En lunchtrommels en drinkbekers die toch al waren gevuld. Toch kwam er weer snel een berichtje. Van zoon. De brugklas kwam intussen druk pratend binnen druppelen. Jimmy heeft op het kleed gespuugd, een hele berg. Voor ik kans kreeg erop te reageren volgde er nog een: Niks aan de hand hoor mama, Jimmy heeft het ook weer opgegeten (duimpje omhoog). Ik kon opgelucht ademhalen, alles was onder controle.
Notes from Delft 